Postrzeganie psów przez ludzi

Autorem artykułu jest Joanna LM

Pies - przyjaciel człowieka. Czy jednak każdy zgodzi się z tym stwierdzeniem? Raczej nie. Każdy z nas postrzega te zwierzęta na swój indywidualny sposób.

Pies - przyjaciel człowieka. Czy jednak każdy zgodzi się z tym stwierdzeniem? Raczej nie. Każdy z nas postrzega te zwierzęta na swój indywidualny sposób. Jednak czasem nawet zupełnie nieświadomie ludzie wyrządzają tym zwierzętom krzywdę. Traktują je jak ludzi, lub co gorsza jak maskotki, czy ozdoby swojej osoby. Wielu z nas nie wie, że zwierzęta przemawiają do nas, jednak swoim "psim językiem". Przekazują nam informacje, których my - ludzie, niestety nie potrafimy odczytać. Każdy ruch ogona, spojrzenie, szczeknięcie, czy postawa ciała wyrażają to co chcą nam w danej chwili przekazać. Potrafią również "czytać" naszą mowę ciała. Wiedzą kiedy jesteśmy zdenerwowani, a kiedy mamy ochotę na zabawę. Dlaczego więc ludzie nie uczą się tej psiej mowy, aby móc cieszyć się każdą chwilą spędzoną ze swoim pupilem? Takich pytań można by zadawać w nieskończoność. Wielu ludzi zwierzęta te nazywa swoim przyjacielem, czy nawet członkiem rodziny, jednak nie przeszkadza im to w trzymaniu psa na łańcuchu przy budzie, nie wyprowadzaniu na spacery, zamykaniu na całe tygodnie, czy nawet lata do kojca, bez wypuszczania psa. Tacy ludzie nie dbają o dobro zwierząt, a jedynie są zapatrzeni w siebie. Mają psa bo np. urzekła ich ta mała kuleczka, czy może panowała moda na posiadanie psa. Gdy pies podrasta i właściciele nie mogą już sobie z nim poradzić, bo np. sika w domu, gryzie i niszczy wszystko to w konsekwencji trafia do zamknięcia na dwór. Wielu ludzi zamiast rozwiązywać takie problemy woli po prostu pozbyć się psa. Najgorsi są ci, którzy pozbywają się pupila, bo chcą wyjechać na wakacje. Teraz o tej porze roku znów mnóstwo psiaków trafi na ulicę, tylko dlatego, że mają nieodpowiedzialnych właścicieli. Niestety muszę przyznać, że znam wiele osób dla których normalną rzeczą jest pozbycie się psa. Tak naprawdę dopóki ludzie nie zadadzą sobie choć trochę trudu na zrozumienie tych wspaniałych zwierząt, to nic się nie zmieni. Szkoda, że u nas nie ma przepisów jak w innych krajach, gdzie żeby móc posiadać psa to trzeba zdawać specjalne testy dotyczące psiego zachowania, oraz innej potrzebnej wiedzy, aby móc opiekować się tymi wspaniałymi zwierzakami.

---

Joanna LM

Zapraszam na moje blogi:

mam-psa.blogspot.com

pies-lucky.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak wybrać odpowiedniego psa?

Autorem artykułu jest Magdalena Banach

Nie jest trudno znaleźć idealnego psa, każdy pies jest wspaniały, to raczej nam ludziom daleko do ideału. Problem w tym, że nie pies a człowiek dokonuje wyboru, który często jest początkiem trudnego życia czworonoga...

Wiele osób podczas wyboru psa kieruje się wyglądem i panującymi trendami, a także często nieprawdziwymi wizerunkami psich bohaterów. Przykładem jest popularność dalmatyńczyków po ukazaniu się bajki Disney'a, gdzie nakrapiane psiaki przedstawione są jako słodkie i posłuszne psy kanapowe. Tysiące psów tej rasy w latach 60. skończyło żywot w schroniskach, gdy ich właściciele ze zdumieniem odkryli, że mają do czynienia z pełnymi energii i spontanicznymi czworonogami...

Uwierz mi, pies to wyzwanie!

Pies nie jest stworzeniem, któremu do szczęścia wystarczą granulki suchej karmy i pięciominutowy spacer rano i wieczorem. Jeżeli myślisz, że pełna miska zastąpi Twoją czułość, uwagę i wspólne zabawy, to grubo się mylisz, a Twój pies powie Ci to przy najbliższej okazji gryząc Twój ulubiony fotel! Dla psa trzeba mieć czas, to podstawa na której zbudujecie silną więź i przyjaźń, jest prosta zasada - jeśli nie masz czasu, nie możesz mieć psa! Ważna jest także cierpliwość, szczeniak jest jak małe dziecko potrzebuje zabawy i nauki, musisz mu pokazać co jest dobre, a co złe posługując się właściwymi metodami, agresja i przemoc są absolutnie zakazane! Decyzja o posiadaniu psa musi być w pełni świadoma, trzeba poznać zarówno zalety jak i "wady" wynikające z odpowiedzialności za żywe stworzenie, czy jesteś pewien, że chcesz mieć psa?

Czas wybrać odpowiedniego psa

Kiedy już zapadnie decyzja o posiadaniu psa, nadchodzi czas na rozważania na temat ras, by wybrać pupila odpowiadającego naszemu usposobieniu, stylowi życia i możliwościom finansowym. Choć wiele osób oburza się gdy słyszy, że przy wyborze psa trzeba myśleć o pieniądzach, to uważam, że to bardzo ważny aspekt i jest raczej przejawem odpowiedzialności niż egoizmu. Nie można zapominać, że psy rasowe mają niższą odporność organizmu niż mieszańce, są też znacznie częściej obarczone chorobami, takimi jak na przykład dysplazja stawów biodrowych. Utrzymanie psa z dysplazją wymaga dużych nakładów finansowych, potrzebna jest specjalistyczna opieka weterynaryjna, preparaty witaminowe, odpowiednia karma dla psów z dysplazją, weterynaryjne leki przeciwbólowe, a z czasem zabiegi chirurgiczne, co jak wiadomo nie jest refundowane! Co zrobisz jeśli nie będziesz miał pieniędzy, by ulżyć swojemu psu w cierpieniu? W kwestiach finansowych znaczenie ma także wielkość psa – duży pies musi więcej zjeść, potrzebuje też więcej leków, które przelicza się w stosunku do masy ciała.

Poznaj charakter i potrzeby psa

Każda rasa została stworzona w jakimś celu, dlatego psy tak bardzo różnią się od siebie. Zastanów się, przedstawiciel której rasy będzie odpowiedni dla Ciebie i Twojej rodziny? Weź pod uwagę warunki mieszkaniowe, tryb życia jaki prowadzisz, ile czasu każdy z domowników może poświęcać psu, jaka jest Twoja kondycja fizyczna i stan zdrowia, czy lubisz ruch na świeżym powietrzu, czy zniesiesz piasek i sierść w mieszkaniu? Czy często podróżujesz, kto opiekowałby się Twoim psem podczas wyjazdów? Podobnych pytań jest wiele, warto spisać je na kartce, a następnie udzielić szczerych odpowiedzi. Pamiętaj, że pies jest towarzyszem na kilka, a nawet kilkanaście lat, zmieni całe Twoje życie, da Ci mnóstwo radości ale jakość Waszych relacji zależeć będzie przede wszystkim od Ciebie, więc bądź uczciwy odpowiadając na pytania.

Mierz siły na zamiary

Są rasy psów uznawane za szczególnie trudne w prowadzeniu, mają tendencję do dominacji, posiadają silny charakter, wymagają więc konsekwentnego wychowania i odpowiedniej tresury – nie mylić z przemocą! Jeżeli nie masz doświadczenia z psami, to absolutnie nie powinieneś decydować się na przedstawiciela takiej rasy, nawet jeśli wydaje Ci się on najpiękniejszym psem na świecie. Pamiętaj, że duże psy i psy z długą sierścią potrzebują więcej zabiegów pielęgnacyjnych, a szczotkowanie czy kąpiele zajmują o wiele mniej czasu w przypadku małych i krótkowłosych pupili. Wiele popularnych obecnie ras to psy myśliwskie, by spożytkować drzemiącą w nich energię wymagają więc dużo ruchu na świeżym powietrzu – nie zapominaj o tym! Poczytaj fachową literaturę opisującą rasy psów, nie sugeruj się słodkimi szczeniaczkami z reklam, bo możesz się rozczarować gdy Twój mały kłębuszek wyrośnie na psa pochłaniającego ogromne ilości karmy, i którego nie będziesz w stanie utrzymać na smyczy.

Bądź odpowiedzialny

Wiele osób szuka usprawiedliwienia dla swojego wyboru powtarzając, że każdy pies wymaga umiejętnego prowadzenia, a poprzez nagradzanie pożądanych zachowań jesteśmy w stanie wszystkiego go nauczyć. Zgoda, właściwe szkolenie pomoże ustalić hierarchię i pewne zasady jednak nie wyeliminujemy wrodzonych instynktów zwierzęcia, dlatego tak ważne jest poznanie specyfiki rasy, zanim zdecydujemy się na kupno psa. Wiedzy na temat poszczególnych ras szukaj u hodowców zrzeszonych w związku kynologicznym. Powodzenia!

---

Magdalena Banach

http://www.inet-partner.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak nauczyć psa grzecznego pozostawania w domu

Autorem artykułu jest Magdalena Banach

Mogłoby się wydawać, że pozostawienie psa samego w domu nie wymaga szczególnej filozofii, jednak jeśli po powrocie z pracy zastaniemy zerwane firany, podrapaną kanapę, pogryzione stopnie schodów albo zniszczone buty i ubrania, to szybko zmienimy zdanie!

Kiedy w naszym domu pojawia się słodki szczeniaczek nie odstępujemy go na krok, jesteśmy z nim kiedy zasypia i kiedy się budzi, bawimy się z nim, nosimy go na rękach, głaszczemy, a więc sami przyzwyczajamy go do naszej ciągłej obecności. Choć mamy dobre intencje, to krzywdzimy naszego pupila, który przecież któregoś dnia będzie musiał pozostać w domu sam, a wówczas będzie to dla niego ogromnym stresem. Psa należy uczyć grzecznego pozostawania w domu i nie będzie to jedna krótka lekcja, ale cały proces, który należy rozpocząć jak najwcześniej.

Wyjścia kontrolowane

Zacznijmy od krótkich wyjść, które pozwolą nam kontrolować zachowanie szczeniaka. Wystarczy, że pójdziemy do innego pomieszczenia i zamkniemy drzwi, możemy być pewni, że psu nie dzieje się krzywda, możemy też nasłuchiwać co robi i czym zainteresuje się w pierwszej kolejności. Najważniejszą zasadą jest by wrócić do pokoju tylko wtedy, gdy pies jest spokojny, w ten sposób pokażemy mu, że grzeczne zachowanie jest nagrodzone powrotem ukochanego Pana. Jeśli pies piszczy albo szczeka musimy uzbroić się w cierpliwość i po prostu czekać – absolutnie nie wolno karcić psa, gdyż w ten sposób tylko wzmocnimy w nim poczucie lęku separacyjnego! Kiedy tylko szczeniak milknie otwieramy drzwi i chwalimy go za grzeczne zachowanie. Stopniowo wydłużamy czas wyjść kontrolowanych zaczynając od kilku minut. W ten sposób uczymy też psa, że nawet gdy jesteśmy w domu, to nie zawsze pies może nam towarzyszyć. Nie uczmy psa chodzenia za nami krok w krok, ponieważ w ten sposób nasz pupil przyjmuje na siebie odpowiedzialność za nas jako członków swojego stada. On sam uważa siebie za osobnika alfa, musi więc bez przerwy mieć nas na oku żeby wiedzieć, że wszystko jest w porządku... W konsekwencji pies będzie niespokojny i zmęczony ciągłym asystowaniem nam i innym domownikom, a kiedy będziemy się rozchodzić w różne miejsca, nasz pupil będzie zestresowany niemożnością dopilnowania swojego stada.

Kiedy pies niszczy meble i sprzęty domowe

Nadchodzi dzień, w którym planujemy na dłużej zostawić naszego psa w domu, wydaje się, że już jest na to gotowy, gdy tymczasem po powrocie zastajemy zniszczone mieszkanie... Pierwsze co przychodzi nam do głowy to chęć ukarania psa, czego absolutnie nie wolno nam zrobić! Pies nie skojarzy bowiem reprymendy z gryzieniem fotela, czy rozszarpywaniem poduszek, będzie natomiast zdezorientowany i zapamięta, że zostaje ukarany przez Pana po jego powrocie do domu. Musimy uderzyć się pierś i przyznać, że to my ponosimy odpowiedzialność za zaistniałą sytuację. Trzeba bowiem zadać sobie pytanie dlaczego nasz pies tak się zachował? Odpowiedzi jest kilka, na przykład taka, że zwierzę miało nadmiar niespożytej energii, było zestresowane i nie miało możliwości zaspokojenia własnych potrzeb. Pies niszczy meble i sprzęty domowe nie po to, aby nas ukarać czy zrobić nam na złość, ale w ten sposób radzi sobie ze stresem wynikającym z lęku separacyjnego, oraz rozładowuje napięcie spowodowane brakiem zabawy i rozrywek.

Poznaj potrzeby własnego psa

Większość ludzi uważa, że podstawową potrzebą ich pupili jest dobra karma oraz wyjście w celu załatwienia potrzeb fizjologicznych. To smutne, że tak postrzegamy naszych podopiecznych. Musimy zdawać sobie sprawę z tego, że nasze psy mają także inne potrzeby i jeśli ich nie zaspokajamy, czy nie stwarzamy warunków ku temu, to jednym z efektów może być właśnie niszczenie sprzętów domowych pod nieobecność właściciela. Zanim więc wyjdziemy z domu, musimy wywiązać się z obowiązków względem naszego czworonoga. Po pierwsze wyjdźmy na długi spacer, którego celem nie jest tylko załatwienie się psa, ale także zabawa, która pozwoli na rozładowanie emocji, napięcia i uwolnienie nagromadzonej energii. Po takim wysiłku fizycznym nasz pies będzie sobie smacznie spał i nawet nie przyjdzie mu do głowy żeby zabrać się za gryzienie schodów. Musimy też pamiętać by zostawić świeżą wodę i jedzenie dla psa, pełna miska działa kojąco, pies może zaspokoić głód i udać się na spoczynek. Dobrym sposobem jest także pozostawienie psu zabawek, gryzaków i smakołyków, np. żwaczy, które przez jakiś czas zajmą uwagę psa, pozwolą mu też zapamiętać, że kiedy Pan wychodzi, to czeka go coś miłego. Ważne, by po powrocie schować zabawki, inaczej pies się z nimi opatrzy i nie będą stanowiły dla niego atrakcji.

Rozstania i powroty do domu

Nasze wyjście z domu, a także powrót nie powinny być dla psa niczym nadzwyczajnym, dlatego od początku uczmy naszego pupila, że takie sytuacje są wpisane w jego życie. Wychodząc z domu nie całujmy psa i nie żegnajmy się z nim poprzez przytulanie, ponieważ nasze zachowanie jest raczej zapowiedzią dobrej zabawy, a nie tego, że za chwilę zostanie sam. Ustalmy natomiast komendę, którą będziemy się komunikować z psem za każdym razem, gdy go zostawiamy, mówmy np. "bądź grzeczny" czy po prostu "zostań", z czasem nasz pies zacznie kojarzyć to słowo z konkretną sytuacją – "mój Pan wychodzi, ale wróci, jestem bezpieczny". Wchodząc do domu, nie pozwalajmy psu na siebie skakać, dopiero gdy się rozbierzemy, czy odłożymy zakupy, a nasz pupil będzie grzecznie czekał, możemy nagrodzić go pieszczotą.

Pomocne triki

Najtrudniejszy dla psa jest moment, w którym jego Pan znika za drzwiami, dlatego warto odwrócić jego uwagę na przykład wsypując do miski jedzenie dla psa, dając mu smakołyk, który wymaga dłuższej chwili gryzienia, albo rozsypując po podłodze suchą karmę. Chodzi o to, by pies kojarzył nasze wyjście z domu z czymś przyjemnym. Można pozostawić włączone radio, a jeśli wychodzimy wieczorem należy zostawić zapalone światło, by pies nie tylko słyszał, ale i widział to, co dzieje się w jego otoczeniu.

Lęk separacyjny starszych psów

Nie zawsze pies trafia do naszego domu jako rozkoszny szczeniak, który jest chętny do zabawy i nauki. Bardzo często u starszych psów, na przykład przygarniętych ze schroniska, jest silnie ukształtowany lęk separacyjny, wówczas pomimo naszych wysiłków i podejmowanych prób nauczenia psa grzecznego pozostawania w domu, przejawia on lęk i agresję, którą rozładowuje niszcząc sprzęty. W takim przypadku zaleca się skorzystanie z pomocy specjalisty, czyli behawiorysty, który dopasuje indywidualny zestaw ćwiczeń lub poleci nam specjalistyczne szkolenie.

---

Magdalena Banach

http://www.inet-partner.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Psy i brzydko pachnące problemy układu pokarmowego

Autorem artykułu jest Magdalena Banach

Wzdęcia, zaparcia, biegunka - te przykre dolegliwości dotyczą także psów. Nie wolno nam zapominać, że kondycja fizyczna i stan zdrowia zwierząt domowych zależą przede wszystkim od nas, dlatego warto wiedzieć jakie są przyczyny zaburzeń pracy układu pokarmowego, jak im zapobiegać oraz jak z nimi walczyć kiedy już się pojawią.

Wzdęcia i burczenie w brzuchu

Kiedy naszemu psu zaczyna burczeć w brzuchu, wkrótce możemy się spodziewać efektów w postaci przykrych zapachów. Pies może mieć wiatry z różnych powodów, do najczęstszych należą nieodpowiednia dieta lub zbyt szybka jej zmiana, zjedzenie resztek pożywienia dla ludzi, zjedzenie na spacerze rozkładających się resztek pokarmu, a także zaawansowany wiek naszego czworonoga.

Nieodpowiednia dieta dla psa

Każdy pies, oprócz ogólnie przyjętych norm dla danej rasy, płci, stanu zdrowia i wieku ma swoje własne, indywidualne wymagania dotyczące odżywiania. Troskliwy opiekun wie co służy, a co szkodzi jego pupilowi i tak komponuje jego posiłki, by zwierzę nie odczuwało przykrych dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Karmy dla zwierząt powinny być dobierane w oparciu o wyżej wymienione czynniki, jeśli jednak pies cierpi na zaparcia, biegunkę lub wzdęcia, to znak, że dana dieta mu nie służy. Najlepszym rozwiązaniem będzie konsultacja z lekarzem weterynarii oraz wnikliwa analiza składników zawartych w podawanej karmie dla zwierząt. Weterynarz prawdopodobnie zaleci wyeliminowanie z diety dodatków takich jak resztki jedzenia domowników, a także smakołyków, które mogą być nietolerowane przez naszego psa. Pamiętajmy, że wysokiej jakości zbilansowane jedzenie dla psów, zawiera wszystko co jest potrzebne dla ich prawidłowego funkcjonowania, dlatego niepotrzebne są smakołyki, kości, czy resztki z obiadu, które mogą tylko zaszkodzić. Weźmy też pod uwagę, że psy mogą źle tolerować ziarna kukurydzy zawarte w wielu karmach, oraz drób, który może uczulać czworonoga.

Jak wprowadzać psu nową karmę

Warto wiedzieć, że wszelkie zmiany w diecie zwierząt domowych wprowadzamy stopniowo. Jeśli z jakiegoś powodu decydujemy się na inną karmę niż podawaliśmy dotychczas, należy zacząć od dodawania jej w małej ilości do poprzedniej karmy. Z każdym dniem zwiększamy proporcje nowej karmy w stosunku do tej, którą chcemy wyeliminować. Proces ten powinien trwać od 4 do 6 dni, a więc dopiero po pięciu dniach mieszania pokarmów, możemy zaserwować naszemu pupilowi nową karmę, oczywiście pod warunkiem, że w czasie wprowadzania zmian nie wystąpiły nagłe dolegliwości ze strony układu pokarmowego.

Przykre zapachy pojawiają się coraz częściej wraz z wiekiem psa

Gdy pies się starzeje pojawiają się takie dolegliwości jak wiatry, co najczęściej spowodowane jest zwiotczeniem mięśni układu pokarmowego. Z wiekiem zmianie ulegają także procesy trawienia tłuszczu, białek i węglowodanów, czy mamy zatem na to jakiś wpływ? Pomimo tego, że nie pokonamy praw natury, możemy zminimalizować dolegliwości charakterystyczne dla zwierząt w zaawansowanym wieku. Posiłki należy podawać w mniejszych porcjach ale 4 razy dziennie, ważny jest także wybór karmy spośród tych przeznaczonych dla psów seniorów. Są to karmy lekkostrawne, zapobiegające wzdęciom i zaparciom, a także otyłości. Regulują pracę układu pokarmowego starszych zwierząt, u których zmniejsza się przemiana materii i tolerancja na wiele składników odżywczych.

Zaparcia u psów

Zaparcia u psów mogą być spowodowane połknięciem przedmiotów czy zjedzeniem kości, to także często wynik nieprawidłowej diety. Przewlekłe i nawracające zaparcia są bardzo niebezpieczne dla zdrowia zwierzęcia, mogą nawet wymagać interwencji chirurgicznej! Doraźnie można pomóc psu w wypróżnieniu się podając mu olej parafinowy – należy jednak zasięgnąć porady lekarza weterynarii jaką ilość oleju możemy podać naszemu psu. Ogólnie przyjmuje się, że jest to 2 razy dziennie 1 łyżka stołowa na 15 kg masy ciała zwierzęcia. Problem zaparć może także towarzyszyć różnym chorobom i być niepokojącym sygnałem, że zaczyna się dziać coś niedobrego, stąd ważna jest obserwacja psa, znajomość jego zachowań i umiejętność rozpoznania jego samopoczucia.

Gdy zaparcia stanowią problem przewlekły

Jeśli jednak zaparcie u naszego czworonoga nie jest jednorazową kwestią ale powracającym problemem, musimy zmienić dietę na bogatszą w błonnik, a także zapewnić psu więcej ruchu. Jeśli decydujemy się na zbilansowaną karmę, to dodatki nie będą raczej potrzebne, jeśli sami komponujemy posiłki naszemu psu, to warto dodawać do nich otręby owsiane w ilości nie przekraczającej 0,5 - 2 łyżek na dobę w zależności od masy ciała psa. Optymalna dieta i regularne spacery powinny rozstrzygnąć problem, na wszelki wypadek warto jednak wyeliminować z psiego jadłospisu kości, które bardzo często stanowią główną przyczynę zaparć!

Biegunka u psów

W przypadku dorosłych psów najważniejsza jest obserwacja naszego czworonoga, widzimy przecież jak się zachowuje, czy jest osłabiony, jak szybko traci siły, czy nie ma chęci do zabawy, czy pije wodę, czy stracił zainteresowanie otoczeniem, etc. W przypadku połączenia tychże objawów z biegunką powinniśmy pokazać zwierzę lekarzowi, przyczyną biegunki może być bowiem zatrucie rośliną, czy substancją chemiczną.

Biegunka u psów dorosłych

Jeśli pies czuje się dobrze, a biegunka była jednorazowym wydarzeniem wystarczy obserwacja. Należy zapewnić psu dostęp do świeżej wody ale pokarm dla psów należy odstawić przynajmniej na 12 godzin. Po tym czasie pierwszy posiłek powinien być lekkostrawny, najlepiej zacząć od gotowanego ryżu, ewentualnie ryżu z mięsem kurczaka, jeśli oczywiście pies nie ma uczulenia na drób. Można też namoczyć w ciepłej wodzie suchą karmę i wymieszać ją z ryżem, taki posiłek podajemy w małej ilości i obserwujemy zwierzę. Ważne jest czy pies je z apetytem, czy niechętnie i jak zareaguje jego układ pokarmowy. Jeśli biegunka nie ustaje wizyta w gabinecie weterynarii jest konieczna.

Biegunka u szczeniąt

Biegunka jest szczególnie groźna dla szczeniąt, u których bardzo szybko może dojść do odwodnienia organizmu. Dlatego jeśli szczenię ma biegunkę bezzwłocznie zgłoś się do lekarza weterynarii, niezależnie od jej przyczyny pies otrzyma kroplówkę, która uzupełni niedobór wody i elektrolitów we właściwej proporcji.

Uwaga!

Jeśli podejrzewamy, że nasz pies zjadł na spacerze coś trującego, na przykład padlinę, mysz albo trutkę na szczury, nie czekajmy na pierwsze objawy zatrucia, ale natychmiast zabierzmy zwierzę do lekarza, który na wszelki wypadek poda leki zapobiegające skutkom działania tej niebezpiecznej trucizny.

---

Magdalena Banach

http://www.inet-partner.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Człowiek to dziwwny zwierz

Coraz częściej w telewizji oglądamy reporterze w których oglądamy różne historie dotyczące okrucieństwa człowieka w stosunku do zwierzęcia. Zwyrodnialcy przyczepiający psa do samochodu, właściciel wyrzucający szczenię przez okno rozpędzonego samochodu, kiedyś oglądałam program o małym piesku który przez swoich właścicieli był maltretowany, cięto go żyletką, ucho obcięto nożyczkami, przypalano go papierosami. Dziecko rzucające kotem o ścianę, właściciel który zagłodził konie.Można by o tym pisać i pisać. Spotykam się również często z poglądem że zwierzę nie wymaga szacunku, że jest gorsze od nas. Często widzimy psa na łańcuchu przy budzie tzw. pies podwórzowy. Łańcuch jest krótki, buda w miejscu gdzie w lecie brak cienia, zimą nie ocieplona wystawiona na wiatr i śnieg lub deszcz, pies nigdy nie wypuszczany, wytarzany we własnych odchodach, jedzenie często zamarznięte, brak wody. Właściciel oczywiście kocha swojego psa ale w jego świadomości brak wyobraźni jak by on sam się czuł gdyby go ktoś w takich strasznych warunkach więził, przecież pies to nie człowiek, przecież pies inaczej czuje  i jest po to by ostrzegał jak ktoś idzie.Uważam że należy o tym dużo mówić, szczególnie z dziećmi szczególnie w szkole, przedszkolu by dzieci nie powielały wzorców wyniesionych z domu by zrozumiały że zwierze odwzajemni mu to co od nas dostanie, że zwierze jeżeli go wcześniej innego zachowania nie nauczy człowiek zaatakuje w swojej obronie zaatakuje broniąc domostwa. Pamiętajmy więc że to człowiek jest najokrutniejszym zwierzem

Kochajmy zwierzęta cz.2

Autorem artykułu jest AROKIS

Czasem zwierzęta reagują na nas agresją lub strachem, próbą ucieczki lub ataku. A czasem wręcz przeciwnie - poddają się nam z pełną ufnością. Czy zastanawiamy się dlaczego tak jest? Poniżej spóbuję choć w części odpowiedzieć na te pytania, gdyż problem jest bardziej złożony.

Większość zwierząt, jakie trafiały do mojego domu, wymagała pomocy i opieki. Trzeba było je opatrzyć, karmić z ręki lub pipetą, podawać niesmaczne lekarstwa, zmieniać opatrunki, często zdając przy tym ból. A jednak rzecz ciekawa: one nie wykazywały panicznego strachu, gdy się do nich zbliżałem, dotykałem, czy wręcz brałem do ręki. Rzadko kiedy następowała próba ucieczki, ugryzienia, wyszarpnięcia się lub - tak charakterystycznego np. dla ptaków - nerwowego dyszenia z rozwartym dziobem. Żadnych skrajnych reakcji. A przecież były to głównie stworzenia dzikie lub pół dzikie, znające człowieka, ale nie aż tak z bliska. Okazywały niepokój, ale nie strach.

Przez wiele lat szukałem wytłumaczenia takich, a nie innych zachowań tych zwierząt czytając, szperając, rozmawiając. I wreszcie znalazłem. Odpowiedź okazała się prozaicznie prostą! One nawiązały ze mną kontakt na zupełnie innym poziomie, który dla nich był oczywistym i normalnym. A ja musiałem to dopiero odkryć i zrozumieć, gdyż człowiek nie potrafi jeszcze (a może już?) odbierać, rejestrować i kierować tymi sygnałami.

O co chodzi?

Nasz organizm to fabryka różnych energii. Każda komórka je produkuję. Nasze ciało jest otoczone polem energetycznym, mogącym mieć różne natężenie i różny charakter w zależności od naszego nastroju i samopoczucia. Można by je zapisać jako sinusoidę o zmiennej częstotliwości i amplitudzie, która decyduje o drganiu pola. I właśnie te drgania, ich rodzaj w danej chwili, każde zwierze potrafi odebrać i odczytać zawartą w nim informację o nas. Rozpoznać nasz nastrój, przewidzieć działania. Przecież np. antylopy pasą się spokojnie w pobliżu lwów, gdy te są syte i nie mają zamiaru teraz polować. One to świetnie wiedzą. Skąd? No właśnie stąd. Albo przyklad z bliższego nam rejonu: ile razy wracałem z pracy zmęczony i wściekły, to pies, oczywiście się witał, ale niezbyt wylewnie i odbiegał do własnych spraw w ogrodzie, chociaż normalnie radościom, podskokom, bieganiom tam, siam i w koło nie było końca. Moje koty natychmiast podnosiły się i ostentacyjnie wędrowały w najdalszy im wygodny kąt domu, choć zwykle dotąd kręciły ósemki wokół nóg, aż same uznały, iż już starczy tych powitalnych głaskań i poklepywań. Znaczy, w tym przypadku, wiedziały, że mogę nie być taki miły jak zawsze i "witaczka" może się nie udać.

To ciekawe, że one doskonale wyczuwają, czego się można po nas spodziewać i jak możemy się zachować. Czy jest w nas agresja, czy łagodność? Czy mają się bać i starać się natychmiast oddalić, czy może wystarczy tylko ostrożność i rezerwa, "a potem się zobaczy"? One czytają nas jak otwartą księgę. Pamiętajmy o tym, iż emanujemy z siebie fale informacji o tym, kim i jacy jesteśmy. Starajmy się nie słać fal złości, zdenerwowania, agresji i niechęci. Wówczas nasz kontakt z "naszymi młodszymi braćmi", czyli zwierzętami, będzie mocniejszy i radośniejszy. A one, jak zawsze, odwdzięczą się nam za szacunek i dobroć. Odpłacą miłością za miłość. Kochajmy zwierzęta. Zasługują na to. Bez nich nie byłoby nas.

---

Andrzej Arokis

www.domowezwierzadko.blogspot.com

kwatermistrz@poczta.onet.eu

Psy z ogłoszenia

Autorem artykułu jest Kazimiera Częstowojna

Labradory, sznaucery, owczarki i wszystkie inne rasy, a także najwspanialsze na świecie kundelki… szczeniaki lub starsze, wytresowane... Psy z rodowodem i takie, które po prostu szukają domu...

Psy z ogłoszenia

Labradory, sznaucery, owczarki i wszystkie inne rasy, a także najwspanialsze na świecie kundelki… szczeniaki lub psy starsze, wytresowane… Psy z rodowodem i takie, które po prostu szukają domu… Wszystkie można znaleźć w Internecie na specjalnych serwisach publikujących ogłoszenia ‘kupię – sprzedam’, oraz ogłoszenia typu ‘oddam w dobre ręce’.

Psy rasowe – ogłoszenia hodowców

Miłośnicy zwierząt rasowych, tacy którzy lubią pokazywać swoje psy na wystawach, zakładają lub poszerzają własną hodowlę, etc. wykorzystują ogłoszenia internetowe zarówno do sprzedaży, jak i kupna zwierzaków. Psy są przedstawiane poprzez stosowne opisy i zdjęcia, czasem nawet multimedia. W treści ogłoszenia można teraz zamieścić na przykład link do filmiku na YouTube, gdzie zwierzak prezentuje się w całej krasie. Takie ogłoszenia robią się coraz popularniejsze, a psy coraz chętniej występują przed kamerą.

Psy bezdomne – ogłoszenia schronisk

Schroniska dla zwierząt organizujące adopcje psów często publikują online ogłoszenia ‘reklamujące’ psy, które szukają domu. W dziale ‘sprzedam’ zobaczyć można oferty oddania takiego zwierzaka za symboliczne 1 zł. Ogłoszenia przygotowują wolontariusze działający przy schroniskach… Muszą to robić w taki sposób, aby psy chore, starsze, czasem brzydsze mogły konkurować z tymi, za które płaci się powyżej 1 000 zł. Ogłoszenia pomagają… Niektóre psy są już tam, gdzie im dobrze.

---

psy z ogłoszenia...

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Podróż pupila razem z nami

Autorem artykułu jest Li Li

Jeśli posiadamy jakiegokolwiek pupila, to zapewne z czasem okaże się, że mamy konieczność zabrania go w podróż. Jest to zazwyczaj niezależne od nas, ponieważ jeśli planujemy wyjazd, to możemy zaplanować także dla naszego pieska odpowiednie miejsce, gdzie będziemy mogli go zostawić.

Jeśli natomiast będziemy musieli wyjechać niemal natychmiast, to może się okazać, że konieczne będzie zabranie go ze sobą. W takim wypadku z pewnością przydadzą się nam akcesoria dla zwierząt takie jak klatki dla zwierząt, które nie tylko będą dla nas bardzo ważne, ale także pozwolą nam na znalezienie dla niego bezpiecznego miejsca do podróży. Jeśli wybieramy się własnym środkiem transportu, to zapewne nie będzie to konieczne, ale na pewno kiedy przyjdzie nam jechać pociągiem czy lecieć samolotem, taka klatka będzie konieczna. Jeśli już musimy zakupić taki przedmiot, powinien on być jak najlepiej dobrany do naszego zwierzęcia. Chodzi oczywiście o wymiary wewnętrzne, które powinny być takie, by nasz pupil zmieścił się w klatce bez problemu, a dodatkowo, by mógł sobie swobodnie stanąć i się obrócić. Jest to konieczne, by zwierzę nie musiało spędzić całej podróży unieruchomione, co zapewne dała by mu za mała klatka. Nie ma pozostałych, konkretnych wymogów co do wyglądu czy konstrukcji. Standardowo artykuły zoologiczne jakimi są klatki, posiadają otwory, dzięki którym nasze zwierzę może swobodnie oddychać, dzięki czemu nie musimy dodatkowo zastanawiać się nas tym aspektem. Aby jednak mieć pewność, że pupil będzie się czuł w klatce znośnie, powinniśmy zadbać, aby była ona wyposażona w wiele dodatkowych rzeczy, jak na przykład pojemniki na jedzenie, z których nie powinno się nic wydostawać, czy rzeczy takie jak zabawki umieszczone w klatce na stałe. Jest to bardzo ważne, ponieważ sama podróż jest już dla zwierzęcia stresująca.

---

Zobacz także:
- wakacje w Bułgarii
- wakacje na Krymie
- Gruzja wycieczki

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

pekińczyk: Sara

pekińczyk: Sara: Sara na zdjęciu ma dwa miesiące. Sara miała być pekińczykiem no cóż jest śliczna ma teraz pięć miesięcy ale należny do tej części pekińczyko...

pekińczyk: Legenda chińska

pekińczyk: Legenda chińska: Jak mówi legenda chińska pekińczyk to nie jest pies lecz skrzyżowanie lwa z małpką. Myślę ze tak te małe pieski ozdoby dworu cesarzy chiński...

mój pies: nasz pies przyjaciel

mój pies: nasz pies przyjaciel: Można mieć różnych przyjaciół. Ludzie są i odchodzą. Najwierniejszym przyjacielem jest nasz pies ludzie którzy nie maja psa nie wiedza co tr...

nasz pies przyjaciel

Można mieć różnych przyjaciół. Ludzie są i odchodzą. Najwierniejszym przyjacielem jest nasz pies ludzie którzy nie maja psa nie wiedza co tracą pies nasz wierny przyjaciel. Powiedzie ze to slogan. Ale nie. Pies przyjmuje nas takimi jakimi jesteśmy jego wymagania są niewielkie. wystarczy go karmić zapewnić mu ciepły kat czasami się z nim pobawić pogłaskać, przytulic. Za te drobne gesty odwzajemni się nam Będzie nas pilnował ostrzegał przez złem, będzie nas witał gdy wrócimy do domu. Dlatego nie pozwólmy aby ktokolwiek znęcał się nad tymi zwierzętami walczmy z przejawem okrutnych zachowań ludzi którzy myślą że tylko człowiek czuje i myśli.

mój pies: jak nauczyc psa czystości

mój pies: jak nauczyc psa czystości: Psy salonowe a takim są pekińczyki niestety nie różnią się od innych piesków i muszą załatwiać gdzieś swoje potrzeby fizjologiczne. Jak nauc...

mój pies: sterylizacja

mój pies: sterylizacja: Ostatnio modne jest młode pieski sterylizować. \Zwolnicy mówią że pies a szczególnie suczki będą bardziej zdrowe ominie je wiele chorób, a n...

sterylizacja

Ostatnio modne jest młode pieski sterylizować. \Zwolnicy mówią że pies a szczególnie suczki będą bardziej zdrowe ominie je wiele chorób, a niektórzy że będą bardziej szczęśliwe. Coraz więcej osób decyduje się na ten zabieg i jak do niedawna byl to problem kotów to teraz coraz częściej dotyczy to również psów. Jestem przeciwnikiem bo dlaczego dla własnej wygody mamy okaleczać psa a co wy na to rozpocznijmy dyskusję wszelkich przeciwników zapraszam zaprotestujmy

jak nauczyc psa czystości

Psy salonowe a takim są pekińczyki niestety nie różnią się od innych piesków i muszą załatwiać gdzieś swoje potrzeby fizjologiczne. Jak nauczyć psa który 10 godzin spędzają w domu czystości. Ja dałam karton po jarzynach i na to sypię kamyczki dla kotów Mój malutki ładnie tam robi siusiu gorzej jest z kupką. ale nad tym pracujemy.Problem jest ze żwirkiem taki że Sara grzebie się w tym pisku wykopuje rozrzuca i robi to co psa różni od kota. Myślę nad tym co potem jak psu wytłumaczyć ze ma załatwiać się na dworze jeszcze nie wiem ale Sara ma dopiero 5 miesięcy i panicznie boi się schodów. Może ktoś ma jakiś pomysł

Pies-nasz przyjaciel. Część 1

Autorem artykułu jest Marek Szymański

Wszystkie rasy, które możemy zobaczyć na ulicy, u sąsiadów, w książkach pochodza od wspólnego przodka. Trudno w to uwierzyć, ale pochodzą od ... wilka.

Tak te rasowe i wielorasowe. Małe, średnie i duże. Pies od wieków towarzyszył i towarzyszy człowiekowi w jego życiu. My ludzie wykorzystujemy jego świetny węch, słuch i wzrok. Co za to otrzymuje pies od człowieka? Warto się zastanowić.

- Mamo, mamo chcę pieska – mówiąc to przytulił się czteroletni Janek do mamy.

- Chcesz pieska – spytała z uśmiechem na ustach – Pięknie a czy wiesz, jakie obowiązki ma ten, kto bierze pod swój dach takiego zwierzaka?

- Tak. Trzeba z nim wychodzić na spacery, karmić. A mój kolega z przedszkola Antek, to nawet pomaga przy kąpieli.

- To ty dużo wiesz, co należy robić jak się ma psa. Chodźmy do taty i porozmawiajmy o twoim pomyśle OK?

- OK.

Jak myślisz czytelniku rodzice zgodzą się na pieska w domu? Ja myślę, że tak. Janek przekona ich, że będzie się nim opiekował, wychodził na spacery, karmił go, a nawet będzie kąpał.

- A kto będzie sprzątał jak piesek narobi na dywan? – spytał tata

- No, może … mama?

- Nie, nie to twój pomysł ... Janku

- Dobra będę sprzątał. – powiedział to z lekko opuszczoną głową – To, kiedy pójdziemy po pieska?

- Jutro powiemy, kiedy. OK?

Temat wprowadzenia zwierzaka do domu zdawałoby się załatwiony. Pozostał tylko wybór. Jaki to ma być pies rasowy a może wielorasowy, mały czy duży, obronny a może … maskotka? Czym będą się kierować rodzice Janka? Będzie dużo debat a Janek chce – Już. Teraz. Natychmiast. Czy można wybrać psiaka dla spełnienia chwilowej zachcianki dziecka natychmiast? Przecież zwierzaka a raczej psa nabywa się na całe życie. On ma tez swoje uczucia i potrzeby. Z tym wiąże się tak wiele różnych obowiązków jak chociażby wychodzenie z nim na spacer rano lub gdy na dworze pada deszcz, jest zimno itd. Mamy też koszty z utrzymaniem go takie jak: pożywienie, koszty pielęgnacji – zależy to od rasy, a także szczepienia i inne odwiedziny u weterynarza.

O innych ważnych argumentach, przed wprowadzeniem nowego domownika, powiem w następnych artykułach jak: wybór płci. Jak zachować się w pierwszych dniach, gdy mamy go w domu? itd.

---

Autor artykułu Marek

Artykuł pochodzi ze strony:

http://wszystkooogrodzieidomu.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Nauka czystości psa

Autorem artykułu jest Anna Kanicka

Kilka wskazówek jak nauczyć naszego kochanego pupila psa załatwiać się na dworze. Parę drobnych spostrzeżeń dla wielbicieli największego przyjaciela człowieka.

Młode szczenię, które ma od dwóch do sześciu miesięcy należy uczyć odpowiednich zachowań, aby załatwiało się na dworze, a nie w domu. Naukę powinno się zacząć, gdy tylko szczeniak pojawi się w domu.

Najlepsza metoda jest dopilnowanie, aby szczenię znalazło się na dworze po pewnych czynnościach;
po wypiciu wody, po każdym posiłku, po obudzeniu się, nawet z krótkiej drzemki, po dłuższym gryzieniu zabawkipo zabawie, jeśli zaczyna obwąchiwać w domu różne miejsca.

Ważne jest, aby nagrodzić psa za załatwienie potrzeby na dworze. Gdy szczenię zaczyna się załatwiać w odpowiednim miejscu, wydaj specjalną komendę na przykład "siusiu". Jeśli zobaczymy, że szczenię ma zamiar się załatwić w domu, wtedy postarajmy się odwrócić jego uwagę i wyprowadzić je na dwór. Jeśli psiak nabrudzi w domu, nie karć go za to, tylko odprowadź w spokoju w inne miejsce i posprzątaj. Zanim się nauczy na pewno zdarzy się kilka wypadków.

Jeżeli piesek nabrudzi w domu, nie okazujmy mu złości, ponieważ może go to odstraszyć i nie będzie chciał załatwiać swoich potrzeb przy tobie. Mogłoby to również spowodować oddawanie moczu ze strachu.

Jeżeli ciężko nam jest wyprowadzać pieska tak często na dwór, bo mieszkamy w bloku, czy pracujemy długo, możemy skorzystać jeszcze ze sposobu nauki załatwiania się na gazecie. Przykrywamy podłogę gazetami, gdy szczeniak ograniczy się do pewnej częsci pokoju, usuwamy stopniowo gazety. Potem możemy przesuwać gazety do drzwi wejściowych, a nastepnie w ciepły dzień rozkladamy na dworze. Kolejnego dnia usuwany gazety, a gdy pupil się załatwi na dworze chwalimy go. Obserwujemy pieska, czy nie szuka gazety jest to znak, że trzeba go wyprowadzić.

---

kania

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Odpowiedni dobór kagańca dla psa.

Autorem artykułu jest Izabela

Dobór odpowiedniego kagańca pozwala nie tylko psu czuć się bezpiecznie, ale i komfortowo. Czasem tak niewiele potrzeba by zakupić kaganiec wygodny w czyszczeniu, utrzymaniu, trwały i elastyczny, a także spełniający swoją funkcję. Przemyślane zakupy pozwolą naszemu pupilowi polubić ten przedmiot, niezbędny podczas codziennych spacerów.

Akcesoria dla psa - dziś to szeroki i modny dział, sklepy zoologiczne oferują różne produkty, wielu firm. Kaganiec to z pewnością jeden z najważniejszych artykułów - to nie modny dodatek, jak szelki z dzwoneczkiem czy ubranko dla psa, ale przede wszystkim praktyczny zakup, niezbędny dla każdego psa wyprowadzanego w mieście, zwłaszcza rasy agresywne, które według polskiego prawa mają obowiązek nosić kaganiec w miejscach publicznych. Kagańce nie tylko chronią innych użytkowników przestrzeni miejskiej, ale także naszego pupila przed zjedzeniem niepożądanych rzeczy, znalezionych przypadkowo na ulicy.

Stąd tak istotne jest by odpowiednio był dobrany do kufy psa. Powinien być niezbyt duży, by pies go sobie nie ściągnął, ale też nie za ścisły, by nie otrzeć właściciela i pozwolić mu swobodnie otworzyć pysk - psy ochładzają się poprzez zianie oraz pocenie, które zachodzi tylko na łapach i pysku, stąd tak ważne jest by w letnie upały umożliwić psu taką termoregulację. Najpierw omówię dostępne surowce, z których są wykonane kagańce, a potem dobór rozmiaru.

Na rynku dostępne są kagańce metalowe (w tym fizjologiczne), skórzane, plastikowe i materiałowe.

Metalowy kaganiec łatwo się czyści, jest wytrzymały, dobrze leży na psie, pozwala mu swobodnie oddychać, otworzyć pysk. Jego wadą może być waga, przymarzanie na zimnie oraz fakt, iż twardym kagańcem pies jest w stanie nabić siniaki wszystkim wokoło, zwłaszcza dzieciom.
Stąd polecany jest latem, dla psów dorosłych, przyzwyczajonych do noszenia kagańca.

Skórzany kaganiec świetnie nadaje się na zimę. Pozwala psu swobodnie oddychać, jest lekki i komfortowy. Szybko jednak się niszczy od wilgoci, więc trzeba go częściej wymieniać. Polecany jest dla psów przyzwyczajających się do kagańców.

Plastikowy kaganiec jest lekki i wygodny, nie reaguje na zmiany temperatury i łatwo się go myje. Jego wadą jest mała trwałość.

Kaganiec materiałowy to modny, niezbyt trafiony wynalazek dzisiejszych czasów. Nadaje się na krótkie założenie, np. na wizytę u weterynarza. Nie pozwala na sowbodne oddychanie i jest niewygodny.

Dobór wielkości kagańca jest bardzo ważny. Psy o krótkiej kufie, np. boksery czy buldogi angielskie powinny mieć kaganiec szeroki, a krótki, z paskiem pośrodku głowy.
Są kagańce produkowane na miarę dla konkretnej rasy psów, np. dla pekińczyków, czy duże, masywne tuby dla bullterrierów.

Najlepiej kaganiec przymierzyć psu i zobaczyć, czy dobrze leży na naszym pupilu. Jeśli nie możemy tego wykonać, warto obejrzeć ofertę kagańców wraz z podanymi wymiarami: długością i obwodem pyska. Wymiary te należy zmierzyć naszemu psu w następujący sposób:

- długość zmierzyć od szczytu nosa aż po nasadę pyska, czyli punkt pomiędzy oczami.
- obwód powinien być zmierzony w najszerszym punkcie pyska, czyli w obwodzie oddalonym od oczu o 0,5 cm dla małych psów i 1,5 cm dla dużych. Do wyniku należy doliczyć jeszcze 1 cm dla małych psów i do 2,5 cm dla dużych - dodatkową przestrzeń by mógł swobodnie otworzyć pysk.

Tak dobrany kaganiec powinien zapewnić psu ochronę, bezpieczeństwo i komfort.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

sara

Sara ma juz pięć miesięcy ale zobaczcie jaka artystka z niej była

sara

Sara to mój mały nowy piesek. Ma cztery miesiące jest to kundelek z pekinczykopodobnych. Jest bardzo śmieszna dzisiaj 7 października pada pierwszy śnieg.To ciekawe zjawisko dla mojego pieska. A tak co do pogody to wczoraj chodziłam z gołymi nogami było powyżej 20 stopni ciepła a dzisiaj śnieg dziwne nie?. A wracając do Sary dostałam ja od faceta znaleziona na internecie miał być pekińczyk ale nie wyszło. Wzięłam ją na poboczu drogi gdzieś przed Rzeszowem. W jej małych oczkach nie miała jeszcze wtedy dwóch miesięcy były słowa zabierz mnie stąd Jak ja miałam zostawić. Cuchnęła moczem innych psów i jak każdy pies z hodowli była dość wystraszona. Dzielnie zniosła podróż, jakieś 100 km. W swoim krótkim życiu nie znała podłogi musiała być trzymana w klatce na trawie, bo trawa to był jej żywioł. W mieszkaniu przez pierwsze dwa dni nie wychodziła poza obręb dywanu.Dalszy ciąg jutro

Dbanie o psa

Dbając o psa, należy zapewnić mu wiele możliwych wygód. Choć wydaje się to banalną oczywistością, zdecydowanie nie jets to prosta sprawa. W końcu zwierzak często jest prawie jak czlonek rodziny, w związku z czym należy zapewnić mu odpowiedni poziom zainteresowania ze storny opiekuna.
Przede wszystkim należy zadbać o zdrowe wyżywienie dla pupila. Nie moze być to co popadnie, ani resztki z obiadu. Najelpiej, aby była to naprawdę odpowiednio dobrana karma dla psów. Niekoniecznie taka hipermarketowa. Lepiej, zeby wlaśnie taka dobrana indywidualnie do wielkości i zdrowia danego psa.
Czworonogom należy też poświęcić sporo czasu. Zdecydowanie zainteresowanie ze storny opiekuna jest dla nich istotne z różnych przyczyn. Choć wielu ludzi poddaje to w wątpliwość, zwierzęta też posiadają własne potrzeby emocjonalne. Tak wiec nie starczy 5 minut dziennie. Przeciwnie, potrzeba nawet wielu godzin.
Psy potrzebują też przestrzeni, zeby się wybiegać. W końcu karma, którą wcześniej zjedzą dostarcza ich organizmowi energii, którą następnie należy jakoś spożytkować. A do tego najlepiej służą spacery, zabawy, bieg. W dodatku zapewniają one psom dużo lepsze samopoczucie, aniżeli siedzeine w kilku pokojach czy w budzie w ogrodzie.
No i trzeba jeszcze zapewnić psu potrzebne szczepienia, aby był odporny na takie schorzenia, jak wścieklizna.
pochodzenia artykułu Źródło: <a href="http://www.webshock.com.pl/dbanie-o-psa/">Dbanie o psa</a> - pisarz

Wyjazd a pupile…

Właściciele pupili niekiedy bardzo przeżywają sytuacje, kiedy muszą wyjechać na jakiś czas. Niestety zdarza się niekiedy taka konieczność. Być może nie wyobrażamy sobie zostawienia naszego czworonożnego przyjaciela samego w domu. Pies, czy kot, to prawie jak członek rodziny, za którym tęsknymi i martwimy się, czasem jak o dziecko. Czy zabrać pupila ze sobą na wakacje, wyjazd do rodziny i tym podobne wojaże? Generalnie uzależnione jest to od konkretnej sytuacji, lecz właściciele psów są zachęcani, by rozważyć zabranie pupila ze sobą. Psy dość dobrze znoszą podróże, natomiast same w domu nie czują się najlepiej. Przywiązane do właściciela, mogą się czuć samotne, opuszczone i nieszczęśliwe, kiedy zostaną same na dłuższy czas- na przykład w hotelu dla zwierząt. Jeżeli jesteśmy posiadaczami kota, warto uzmysłowić sobie natomiast fakt, że koty nienawidzą podróżować i bardzo źle to znoszą. Są także przywiązane do swego terytorium, w którym czują się pewnie i bezpiecznie. Lepiej, więc zapewnić kotu opiekę na miejscu. Można poprosić kogoś znajomego, by zechciał wprowadzić się do naszego kotka na czas naszej nieobecności. Takie postępowanie, uwzględniające naturę danego zwierzęcia, z pewnością wyjdzie na dobre i właścicielom i ich ulubieńcom.
pochodzenia artykułu Źródło: <a href="http://www.webshock.com.pl/wyjazd-a-pupile/">Wyjazd a pupile…</a> - PiVi

Nakarm psa

Czy opiekowałeś się kiedyś psem? Jeśli tak, to dobrze wiesz, że zgodnie z odwiecznym powiedzeniem jest to najlepszy przyjaciel człowieka, który potrafi swojemu opiekunowi dostarczyć sporo radości. Ale jednocześnie wiąże się też z wielką odpowiedzialnością – bo trzeba jasno powiedzieć, że opieka nad psem wymaga poświęcenia sporej ilości czasu.
Ponadto zdecydowanie jeśli opiekujesz się psem powinieneś się dowiedzieć jaka karma będzie dla niego najlepsza pod względem jakościowym. Od dobrego doboru diety wiele bowiem zależy w kwestii zdrowia twego czworonoga. Jak też w kwestii jego ogólnego zadowolenia.
Oczywiście w praktyce oznacza to tyle, że musisz po pierwsze bardzo uważnie zwracac uwagę na zestaw składników, jakie serwujesz psu w posiłku. Dobra karma nie powinna być bowiem zwykłą mielonką, a całkiem konkretnym zestawem zdrowych i odżywczych mikroelementów.
Po wtóre – zwracaj uwagę na to, jak Twój pies reaguje na posiłki. Jeśli coś ewidentnie go odrzuca, postaraj sie znaleźć karmę równie odżywczą, ale nieco smaczniejszą. W końcu sam również preferujesz taki posiłek, który odpowiada Twoim kubkom smakowym, czyż nie?
Napisane przez pisarz w Poniedziałek, 18 lipiec 2011 
 Źródło: <a href="http://www.webshock.com.pl/karma-psa/">Nakarm psa</a> - pisarz